ความจริงที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้คือพระเจ้าทรงพระพิโรธต่อมนุษย์ที่พวกเขาปฏิเสธพระองค์ และกางเขนเป็นทางเดียวที่มนุษย์จะคืนดีกับพระเจ้าโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย แต่พระเยซูต่างหากที่ต้องสูญเสียอย่างมหาศาล ไม่เพียงพระเยซูเท่านั้น แต่พระเจ้าทั้งตรีเอกานุภาพ พระบิดา พระบุตร พระวิญญานบริสุทธิ์ทรงถูกกระทำที่กางเขนด้วย บนกางเขนพระเยซูทรงร้องว่า พระองค์เจ้าข้า ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์
“ครั้นประมาณบ่ายสามโมง พระเยซูทรงร้องเสียงดังว่า <<เอลี เอลี ลามาสะบักธานี>> แปลว่า <<พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย>>”
มัทธิว 27:46 TH1971
เป็นสิ่งล้ำลึกที่เข้าใจยาก พระบิดา พระบุตร พระวิญญานบริสุทธิ์ทรงเป็นหนึ่งเดียวตลอด แต่เมื่อขณะพระเยซูอยู่บนกางเขน ตรีเอกานุภาพถูกแยกเป็นช่วงเวลาหนึ่ง และสำหรับพระองค์การถูกแยกจากพระบิดาเป็นความทุกข์ที่แสนทรมานกว่าสิ่งใด
“<<พระบิดาเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดีอย่าให้เป็นไปตามใจข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์เถิด>> [ทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาปรากฏแก่พระองค์ ช่วยชูกำลังพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงเป็นทุกข์มากนัก พระองค์ยิ่งปลงพระทัยอธิษฐาน พระเสโทของพระองค์เป็นเหมือนโลหิตไหลหยดลงถึงดินเป็นเม็ดใหญ่]”
ลูกา 22:42-44 TH1971
นั่นเป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ที่พระเยซูได้ทรงเสียสละ ทรงเปิดทางให้เราได้คืนดีกับพระเจ้า และให้เราได้ดำรงชีวิตใหม่เนื่องด้วยการเป็นขึ้นจากความตายของพระองค์
No comments:
Post a Comment