คุณค่าของพระคัมภีร์

ในการับใช้พระเจ้านั้น คริสเตียนทุกคนจำเป็นต้องมีความรู้ความเข้าใจในพระคำของพระเจ้าอย่างถ่องแท้ และต้องมีชีวิตที่ดำเนินตามพระคำ ไม่ใช่เพียงแต่รู้เพื่อประดับสมอง แต่ต้องสามารถใช้พระคำนั้นในการเลี้ยงดูสั่งสอนอย่างมีประสิทธิภาพด้วย

----------------------------------------------------------------------------------------------------
"พระคัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และ เป็นประโยชน์ในการสอนการตักเตือนว่ากล่าวการปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม

เพื่อคนของพระเจ้าจะพรักพร้อมที่จะกระทำการดีทุกอย่าง"  (2 ทิโมธี 3:16-17)

----------------------------------------------------------------------------------------------------

เปาโลกล่าวว่า 'พระคัมภีร์ทุกตอน' นั้นหมายความรวมพระคัมภีร์ทั้งเล่ม ในสมัยนั้นยังไม่มีการบันทึกพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ เราต้องไม่เลือกอ่านเฉพาะพระคัมภีร์ตอนที่ง่ายๆ หรือตอนที่เราชอบเท่านั้น แต่เราต้องอ่านทั้งหมดรวมทั้ง พระธรรมเลวีนิติ พงศาวดาร โยบ เอเสเคียล .....ด้วย พระเยซูเป็นแบบอย่างที่ดีเลิศ พระองค์ทรงรู้จักพระคัมภีร์ทุกตอน พระองค์ทรงยกพระคำจากพระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติถึง 3 ครั้งในการต่อสู้กับมารในถิ่นทุรกันดารและได้รับชัยชนะ (มัทธิว 4:1-11)

จาก 2 ทิโมธี 3:16-17 ได้บอกเราถึงประโยชน์ของพระคัมภีร์ 4 ด้านด้วยกัน คือ ในการสอน การตักเตือน การแก้ไขและการฝึกอบรมชีวิต

1. การสอน : จะวางรากฐานความเชื่อและแนวความคิดที่ถูกต้องให้แก่ชีวิตคริสเตียน ชีวิตของเราจะเป็นอย่างไรขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราเชื่อเป็นหลัก

2. การตักเตือน : จะบอกเราว่า เราผิดพลาดอะไร ทำบาปตรงไหน เป็นเหมือนกรอบที่ป้องกันไม่ให้เราออกนอกทางที่ถูกต้อง

3. การแก้ไข : จะช่วยชำระเราให้พ้นจากบาป และเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราให้สอดคล้องกับพระวจนะของพระเจ้า

4. การฝึกอบรม : จะฝึกเราในทางแห่งความชอบธรรม สำแดงและนำเราให้ดำเนินชีวิตในทางที่เราควรจะเดินไป

จะเห็นว่า ผลทั้ง 4 ด้านในการศึกษาพระคัมภีร์ จะทำให้เราเป็นคริสเตียนที่เกิดผลอย่างแท้จริงในทางของพระเจ้า เป็นเหมือนภูมิคุ้มกันไม่ให้เราหลงไปตามสิ่งแวดล้อมใกล้ตัว หรือหลงไปตามคำสอนที่ผิดๆ

----------------------------------------------------------------------------------------------------

"จงอุตส่าห์สำแดงตนว่าได้ทรงพิสูจน์แล้วเป็นคนงานที่ไม่ต้องอาย ใช้พระวจนะแห่งความจริงอย่างถูกต้อง"  (2 ทิโมธี 2:15)

----------------------------------------------------------------------------------------------------