พระธรรม 1 เธสะโลนิกา

1.  เบื้องหลังการเขียน

      1.1  ผู้เขียน  เปาโลเป็นคนแรกที่ไปประกาศข่าวประเสริฐที่เมืองเธสะโลนิกา และเป็นผู้ก่อตั้งคริสตจักรที่นั่น ท่านเป็นผู้ร่างจดหมายฉบับนี้ แต่มีอีกคนหนึ่งคือ สิลวานัส(สิลาส) เป็นผู้บันทึก

       1.2  จุดประสงค์   เนื่องจากเปาโลรักและเป็นห่วงผู้เชื่อใหม่ที่เมืองเธสะโลนิกา แต่ไม่สามารถเดินทางไปเยี่ยมด้วยตัวเองได้ จึงเขียนจดหมายฉบับนี่ไปหนุนใจพวกเขา ตอนที่ท่านต้องออกจากเมืองนี้ท่านต้องออกไปด้วยความไม่เต็มใจ ท่านยังไม่ได้ทำทุกอย่างตามที่ตั้งใจไว้ได้สำเร็จ ทำให้ท่านห่วงใยเพราะเป็นคริสตจักรใหม่ ดังนั้นท่านจึงส่งทิโมธีไปทำงานที่นั่น เมื่อทิโมธีกลับมารายงานเหตุการณ์ต่างๆท่านจึงได้เขียนจดหมายฉบับนี้ (กจ 18.5,1 ธก 3.5-7) คำรายงานส่วนใหญ่จากทิโมธีนั้นเป็นไปในทางบวก แต่ก็ปรากฏว่ามีเรื่องน่าห่วงอยู่บ้าง จุดประสงค์คือ

                1. มีคนกล่าวร้ายเปาโลว่าเป็นเพียงนักประกาศจรจัดที่ทำเพื่อตนเอง ไม่ได้ใส่ใจชาวเธสะโลนิกาอย่างแท้จริง  โดยกล่าวหาว่าถ้าท่านจริงใจทำไมไม่กลับมาเยี่ยม ถีงแม้ว่าเปาโลไม่ชอบกล่าวถึงตนเองมากนัก แต่การที่จะต้องจัดการกับคำกล่าวหานั้นก็สำคัญมาก เพราะหากชาวเธสะโลนิกาคล้อยตามก็จะทำให้งานประกาศในแคว้นมาซิโดเนียถูกทำลายเสียหมด เปาโลตอบข้อกล่าวหาเหล่านี้ไม่ใช่ด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองที่ถูกดูหมิ่น แต่ท่านมุ่งที่จะรักษาความเชื่ออันถูกต้องของผู้กลับใจใหม่ จดหมายฉบับนี้จึงเป็นการยืนยันความรักและความห่วงใยที่ท่านมีต่อพวกเขา และยังหนุนใจให้พวกเขาอดทนต่อความยากลำบากต่างๆ

                2. เปาโลต้องการแยกแยะความจริงเรื่องการเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์ เพราะมีบางคนในคริสตจักรได้เสียชีวิตไปทั้งๆที่เป็นคริสเตียนได้ไม่นาน ทำให้หลายคนสงสัยว่าคนเหล่านี้จะได้เห็นการเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์หรือไม่ และเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเมื่อใด  เปาโลจึงตอบปัญหาด้วยการอธิบายและหนุนใจในจดหมาย

                3. เปาโลเขียนหนุนใจให้พวกเขาดำเนินชีวิตในความบริสุทธิ์ เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ท่านยินดีและขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตที่เจริญขึ้นของพวกเขา แต่หวังให้เขาเติบโตมากขึ้นอีก

       1.3  ผู้รับ  เปาโลเขียนจดหมายนี้ถึงคริสตจักรเมืองเธสะโลนิกา (1.1) เมืองนี้เป็นเมืองหลวงของแคว้นมาซิโดเนีย ซึ่งเปาโลได้ไปประกาศ (กจ 17.1-10) (หลังจากที่ท่านกับสิลาสถูกจำคุกและถูกขอให้ออกจากเมืองฟิลิปปี) หนังสือกิจการได้บันทึกว่าท่านได้ตอบกับพวกยิวในธรรมศาลา ‘สามวันสะบาโต’ แต่เราไม่รู้แน่ว่าเปาโลอยู่ที่นั่นนานเท่าไร  แต่ในฟิลิปปี 4.16 บันทึกว่าเปาโลขอบคุณชาวฟิลิปปีที่ฝากของไปให้ท่านหลายครั้งขณะที่ท่านอยู่ที่เธสะโลนิกา ทำให้เข้าใจว่าเปาโลอยู่ที่เธสะโลนิกามากกว่าสามสัปดาห์

       1.4  เวลาที่เขียน   เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขณะที่ท่านเดินทางประกาศครั้งที่ 2 (กจ 17.1-10) แม้ว่าได้ตั้งคริสตจักรแล้ว แต่เปาโลก็ต้องออกจากเมืองนี้ในที่สุดเพราะมีการข่มเหงจากผู้ต่อต้าน ท่านจึงเดินทางไปยังเมืองโครินธ์และอยู่ที่โครินธ์ 18 เดือน ท่านได้เขียนจดหมายฉบับนี้ขณะที่ท่านอยู่ที่เมืองโครินธ์นี่เอง  ประมาณ ค.ศ.51

       1.5  ลักษณะพิเศษ

                1. เป็นจดหมายที่แสดงถึงความรักและความห่วงใยที่เปาโลมีต่อคริสตจักรเธสะโลนิกาอย่างลึกซึ้ง ท่านบอกว่าท่านรักและเอาใจใส่ต่อคริสตจักรดั่งมารดาที่เลี้ยงดูบุตรของตน

                2. เป็นจดหมายที่มุ่งแก้ไขความเข้าใจผิดของคริสตจักรเธสะโลนิกาต่อตัวเปาโลเอง ที่คิดว่าท่านทอดทิ้ง

                3. เนื้อหาบรรจุศาสนศาสตร์เรื่องการเสด็จกลับมาและการเป็นขึ้นจากความตายของพระเยซูคริสต์

                4. ท้าทายคริสเตียนให้ดำเนินชีวิตอย่างเตรียมพร้อมในการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์

                5. มุ่งสอนและแก้ไขความเข้าใจผิดเกี่ยวกับความตายของคริสเตียน

2.  โครงเรื่องของพระธรรม 1 เธสะโลนิกา

                1. คำขอบพระคุณสำหรับชาวเธสะโลนิกา (บทที่ 1)

                                1.1 สาเหตุแห่งการขอบพระคุณ                                            บทที่ 1.1-4

                                1.2 ความจริงอันแท้แห่งสาเหตุการขอบพระคุณ                  บทที่ 1.5-10

                2. การปกป้องพันธกิจแห่งอัครทูตและการไปจากเธสะโลนิกา (บทที่ 2-3)

                                2.1 การปกป้องพันธกิจแห่งความเป็นอัครทูต                     บทที่ 2.1-16

                                2.2 การปกป้องสาเหตุที่ต้องจากไป                                      บทที่ 2.17-3.10

                                2.3 การอธิษฐาน                                                                     บทที่ 3.11-13

                3. คำหนุนใจชาวเธสะโลนิกา  (บทที่ 4.1-5.22)

                                3.1 เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว                                                       บทที่ 4.1-12

                                3.2 เกี่ยวกับการเสด็จกลับมาของพระคริสต์                        บทที่ 4.13-5.11

                                3.3 เกี่ยวข้องกับชีวิตของคริสตจักร                                     บทที่ 5.12-22

                4. สรุป-ทักทายและอวยพร  (บทที่ 5.23-28)

3.  บทสรุป

            คริสเตียนชาวเธสะโลนิการู้ว่าพระเยซูคริสต์เจ้าจะเสด็จ ‘กลับมาหา’ พวกเขาอีกครั้ง แต่พวกเขารู้สึกท้อแท้มากกว่ายินดีต่อการเสด็จมาเป็นครั้งที่สองของพระคริสต์ เพราะพวกเขาคิดว่าเขาไม่ได้เป็นคริสเตียนที่ดี ตอนนั้นยังไม่มีการบันทึกพระคัมภีร์ใหม่ และพวกเขาคิดว่าความรู้และความเชื่อของพวกเขามีไม่มากพอ

                เปาโลได้ใช้เวลาอยู่กับพวกเขาเป็นระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น เมื่อเปาโลจากไปก็ยังไม่เคยส่งจดหมายหรือกลับมาเยี่ยมชาวเธสะโลนิกาเลย พวกเขาจึงรู้สึกว่าถูกเปาโลทอดทิ้งและอาจจะรู้สึกว่าพระเจ้าทรงทอดทิ้งพวกเขาไปแล้วด้วย และที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาถูกข่มเหงเนื่องด้วยความเชื่อในพระคริสต์

     พระธรรมเล่มนี้จึงเหมาะที่จะใช้หนุนใจผู้ที่อยู่ในความยากลำบากและความเชื่อสั่นคลอน (3.3)

1                                                       3 จงมีกำลังใจ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเสริมกำลังเจ้าสำหรับ	4                                                      5 จงเป็นคนบริสุทธิ์และปราศจากตำหนิ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงรักษาเจ้าไว้จนถึง
การเสด็จกลับมาครั้งที่สอง