บทเรียนที่เจ็บปวดมักเป็นประตูสู่โอกาสใหม่ๆ
แม้แต่อัครทูตเปาโลก็ยังต้องเรียนรู้อะไรอีกมาก หลังจากมีประสบการณ์ที่ผิดหวังกับ
ยอห์น มาระโก เปาโลก็ได้รับทิโมธีคนหนุ่มผู้กระตือรือล้นอีกคนหนึ่งมาเป็นผู้ช่วยของท่าน
ยอห์น มาระโก อาจจะทนบุคลิกภาพอันเข้มงวดของเปาโลไม่ได้
และทิโมธีก็อาจจะพบปัญหาเดียวกันนี้ได้โดยง่าย
แต่ดูเหมือนว่าเปาโลได้เรียนรู้เรื่องความอดทนจากบารนาบัสเพื่อนเก่าของท่าน
นำมาใช้กับทิโมธี
ทิโมธีคงเป็นคริสเตียนหลังจากที่เปาโลเดินทางไปประกาศที่เมืองลิสตรา
ในการเดินทางรับใช้พระเจ้าเที่ยวแรกของท่าน (กจ 16.1-5)
แม่และยายของทิโมธีได้อบรมเขาตามแบบยิวให้รู้พระคัมภีร์อย่างดีอยู่แล้ว
เมื่อเปาโลมาเยี่ยมลิสตราครั้งที่สอง ทิโมธีได้กลายมาเป็นสาวกของพระเยซูที่ได้รับความเคารพนับถือ
เขามิได้ลังเลที่จะร่วมเดินทางกับเปาโลและสิลาส
การที่เขาเต็มใจเข้าสุหนัตขณะที่เป็นผู้ใหญ่แล้วนั้น
แสดงถึงการอุทิศตนของเขาอย่างชัดเจน
(พื้นเพของทิโมธีมีเชื้อสายของกรีกกับยิวผสมกัน บิดาเป็นกรีกและแม่เป็นยิว
อาจสร้างปัญหาในการเดินทางไปประกาศได้
เพราะผู้ฟังหลายคนเป็นชาวยิวซึ่งเคร่งครัดในขนบธรรมเนียมประเพณี
การที่ทิโมธียอมตนเข้าสุหนัตช่วยหลีกเลี่ยงมิให้เกิดปัญหาขึ้นมา)
นอกจากความตึงเครียดเรื่องภูมิหลังทางเชื้อชาติลูกผสมแล้ว
ทิโมธีดูเหมือนต้องต่อสู้กับนิสัยขี้อายของตนเอง และความหวั่นไหวเมื่อเขาถูกมองว่าเป็นคนหนุ่มด้วย
น่าเสียดายที่คนที่อยู่ในสภาวะแบบทิโมธีหลายคนมักถูกตัดออกจากบัญชีด้วยเหตุผลว่าเป็นการเสี่ยงเกินไปที่จะมอบหมายความรับผิดชอบสำคัญๆให้เขา
แต่โดยพระคุณพระเจ้า เปาโลเห็นศักยภาพอันยิ่งใหญ่ในตัวทิโมธี
เปาโลแสดงความมั่นใจของท่านในตัวทิโมธีโดยมอบหมายความรับผิดชอบสำคัญให้
เปาโลส่งทิโมธีเป็นตัวแทนของท่านไปเมืองโครินธ์ในช่วงเวลาที่ตึงเครียดเป็นพิเศษ (1
โครินธ์ 4.14-17) แม้ว่าดูทิโมธีจะทำงานไม่ได้ผลในพันธกิจที่ยากลำบากนั้น
เปาโลก็ไม่สิ้นหวังในตัวเขา
ทิโมธียังคงร่วมทางกับเปาโลในการเดินทางประกาศจนวาระสุดท้าย
ภาพพจน์สุดท้ายของทิโมธีเห็นได้จากจดหมายส่วนตัวในพระคัมภีร์ใหม่
คือ 1 และ 2 ทิโมธี ในจดหมายทั้งสองฉบับนั้น อัครทูตเปาโลผู้ชราภาพใกล้จะถึงวาระสุดท้ายของชีวิตแล้ว
แต่ความปรารถนาที่จะทำพันธกิจต่อไปยังลุกโชติช่วงอยู่
เปาโลเขียนจดหมายทั้งสองฉบับนี้ถึงเพื่อนสนิทที่สุดคนหนึ่ง พวกเขาเดินทางด้วยกัน
ทนทุกข์ด้วยกัน ร้องไห้และหัวเราะด้วยกัน
พวกเขาร่วมชื่นชมยินดีอย่างที่สุดเมื่อได้เห็นคนต้อนรับข่าวประเสริฐ
และร่วมทุกข์ใจแสนสาหัสเมื่อได้เห็นคนปฏิเสธและบิดเบือนข่าวประเสริฐ
เปาโลละทิโมธีไว้ที่เอเฟซัสให้ช่วยดูแลคริสตจักรใหม่ที่นั่น (1 ทิโมธี 1.3-4) เปาโลเขียนจดหมายเพื่อหนุนใจและให้คำแนะนำที่จำเป็นกับทิโมธี
จดหมายเหล่านี้หนุนใจและช่วยเหลือ ‘ทิโมธี’
อื่นๆอีกนับไม่ถ้วนตั้งแต่บัดนั้นจนถึงบัดนี้ เมื่อคุณเผชิญกับการท้าทายที่เกินกำลัง
จงอ่าน 1 และ 2 ทิโมธี แล้วระลึกว่าคนอื่นๆก็ได้มีประสบการณ์เช่นเดียวกันกับคุณ
ลักษณะเด่นและผลงาน
-
ร่วมเดินทางรับใช้กับเปาโลในการเดินทางประกาศเที่ยวที่สองและสาม
-
เป็นตัวแทนพิเศษของเปาโลในหลายโอกาส ได้รับจดหมายส่วนตัวจากเปาโลถึง 2 ฉบับ
-
นางโลอิสและยูนีสเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับพ่อแม่ที่ยอมให้บุตรหลานได้มีส่วนในงานรับใช้พระเจ้า
จุดอ่อนและข้อผิดพลาด
-
ต้องต่อสู้กับอุปนิสัยขี้อายและเก็บตัว
-
ไม่สามารถแก้ไขปัญหาบางประการในคริสตจักรที่เมืองโครินธ์
บทเรียนจากชีวิตของทิโมธี
-
ความหนุ่มแน่น ความรู้สึกไม่ดีพอ การขาดควาสามารถ
ไม่ควรเป็นเหตุที่ทำให้เราไม่ยอมให้พระเจ้าใช้
No comments:
Post a Comment