พระธรรม 1 ทิโมธี

1.  เบื้องหลังการเขียน

      1.1  ผู้เขียน  เปาโลเป็นผู้เขียนจดหมายฉบับนี้ สำนวนภาษาที่ใช้ต่างจากจดหมายหมายฉบับอื่นๆของท่านเพราะสภาพการณ์ต่างกัน เรื่องราวในจดหมายฉบับนี้ไม่มีปรากฏในหนังสือกิจการ เพราะจดหมายฉบับนี้เขียนขึ้นหลังจากที่เปาโลได้รับการปลดปล่อยจากการถูกจำจองครั้งแรกที่กรุงโรม ส่วนหนังสือกิจการจบลงขณะที่ท่านถูกจำจองที่กรุงโรมครั้งแรก

       1.2  จุดประสงค์   จดหมายฉบับนี้เป็นจดหมายส่วนตัวที่เปาโลเขียนเพื่อแนะนำทิโมธี ซึ่งมีฐานะเป็นผู้ดูแลคริสตจักรเอเฟซัสในขณะนั้น ให้เข้าใจถึงบทบาทและหน้าที่รับผิดชอบของเขา และรู้วิธีการจัดการแก้ไขปัญหาต่างๆที่กำลังเผชิญอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องคำสอนเท็จ นอกจากนี้ยังเป็นคำกำชับให้ทิโมธีมีความสัตย์ซื่อในการรับใช้ และการดำเนินชีวิตของตนในฐานะผู้รับใช้ของพระเจ้า

       1.3  ผู้รับ    คำขึ้นต้นจดหมายบอกว่าว่าผู้รับคือทิโมธี หนึ่งในผู้ร่วมงานการประกาศและผู้ใกล้ชิดของเปาโล ทิโมธี เป็นชาวเมืองลิสตรา  บิดาเป็นชาวกรีก  ทั้งมารดาและยายเป็นผู้ที่มีความเชื่อในพระเยซูคริสต์ (กจ 16.1,     1 ทธ 1.5) ทิโมธีเป็นสาวกที่มีชื่อเสียงดีในหมู่คริสตจักรในเมืองลิสตราและอิโคนียูม เปาโลจึงชักชวนเขามาเป็นผู้ร่วมงานในการเดินทางไปประกาศเที่ยวที่สอง (กจ 16.2-3) และนับตั้งแต่นั้นมาทิโมธีก็เดินทางร่วมกับเปาโลเสมอทั้งในระหว่างที่ท่านถูกจำจองที่กรุงโรมเพื่อรอคำตัดสินของซีซาร์ (กจ 28) และหลังจากที่เปาโลถูกปล่อยตัวเป็นอิสระ ท่านได้ใช้ให้ทิโมธีอยู่ดูแลคริสตจักรที่เมืองเอเฟซัส เพื่อจัดการกับปัญหาเรื่องคำสอนเท็จ และยังมีเรื่องอื่นๆอีกเช่น การแต่งตั้งผู้ปกครองและมัคนายก ขณะที่ตัวเปาโลเองต้องเดินทางต่อไปยังแคว้นมาซิโดเนีย (1.3)

       1.4  เวลาที่เขียน   จดหมายฉบับนี้คงเขียนขึ้นประมาณปี ค.ศ.63-64 เนื่องจากในจดหมายไม่ได้มีอะไรที่บ่งชี้ถึงการข่มเหงของจักรพรรดิ์เนโร ซึ่งเริ่งต้นขึ้นในปลายปี ค.ศ.64 แต่ในจดหมายก็มีสิ่งที่บ่งชี้ถึงความไม่สงบที่กำลังก่อตัวขึ้น (2.1-2) สถานที่เขียนไม่ปรากฏชัดเจนแต่อาจเป็นไปได้ว่าเขียนขึ้นที่แคว้นมาซิโดเนีย

       1.5  ลักษณะพิเศษ

                1. เป็นจดหมายที่เขียนขึ้นเป็นส่วนตัวเฉพาะเจาะจงถึงทิโมธีศิษยาภิบาลหนุ่ม แสดงถึงความห่วงใยและความไว้วางใจที่เปาโลมีต่อทิโมธี

                2. เนื้อหาของจดหมายเน้นที่ หน้าที่ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ของทิโมธีในฐานะศิษยาภิบาลหนุ่มที่ต้องดูแลคริสตจักรที่มีคนหลายประเภท

                3. เป็นจดหมายที่เป็นคำกำชับพิเศษให้ทิโมธีแสดงตัวให้เป็นที่นับถือและยอมรับของสมาชิก ถึงแม้ว่าเขาเป็นคนหนุ่มที่ยังไม่มีประสบการณ์มาก (4.12)

                4. เน้นให้ระมัดระวังคำสอนเท็จที่อาจจะแทรกซึมเข้ามาในคริสตจักร

2.  โครงเรื่องของพระธรรม 1 ทิโมธี

                1. คำทักทาย                                                                                           บทที่ 1.1-2

                2. เตือนให้ระวังครูสอนเท็จ  (บทที่ 1.3-11)

                                2.1 ลักษณะของคำสอนเท็จ                                                   บทที่ 1.3-7

                                2.2 จุดประสงค์ของธรรมบัญญัติ                                          บทที่ 1.8-11

                3. พระคุณของพระเจ้าต่อเปาโล                                                            บทที่1.12-17

                4. จุดประสงค์ของคำกำชับของเปาโลต่อทิโมธี                                   บทที่ 1.18-20

                5. คำแนะนำในการบริหารคริสตจักร (บทที่ 2-3)

                                5.1 การนมัสการในคริสตจักร (บทที่ 2)

                                                ก. การอธิษฐานในที่ประชุม                                  บทที่ 2.1-8

                                                ข. ผู้หญิงในที่ประชุม                                            บทที่ 2.9-15

                                5.2 คุณสมบัติของผู้นำในคริสตจักร (บทที่ 3.1-13)

                                                ก. คุณสมบัติของผู้ปกครอง                                  บทที่ 3.1-7

                                                ข. คุณสมบัติของมัคนายก                                    บทที่ 3.8-13

                                5.3 จุดประสงค์ของคำแนะนำ                                               บทที่ 3.14-16

                6. วิธีจัดการกับครูสอนเท็จ (บทที่ 4)

                                6.1 ลักษณะของครูสอนเท็จ                                                  บทที่ 4.1-5

                                6.2 วิธีการเกี่ยวข้องกับครูสอนเท็จ                                       บทที่ 4.6-16

                7. วิธีจัดการกับกลุ่มต่างๆในคริสตจักร (บทที่ 5.1-6.2)

                                7.1 กับผู้อาวุโสและคนหนุ่ม                                                 บทที่ 5.1-2

                                7.2 กับแม่หม้าย                                                                      บทที่ 5.3-16

                                7.3 กับผู้ปกครองของคริสตจักร                                           บทที่ 5.17-25

                                7.4 กับพวกทาส                                                                     บทที่ 6.1-2

                8. ปัญหาทั่วๆไป (บทที่ 6.3-19)

                                8.1 ครูสอนเท็จ                                                                       บทที่ 6.3-5

                                8.2 การรักเงินทอง                                                                  บทที่ 6.6-10

                                8.3 คำกำชับทิโมธี                                                                  บทที่ 6.11-16

                                8.4 คนร่ำรวย                                                                          บทที่ 6.17-19

                9. คำสรุป – ท้าทาย                                                                       บทที่ 6.20-21         

3.  บทสรุป

            เปาโลบอกทิโมธีว่าให้สอน ‘สิ่งเหล่านี้’ คำว่า ‘สิ่งเหล่านี้’ ปรากฏถึง 7 ครั้งในบทที่ 4-5-6 คือ 4.6, 4.11, 4.15, 4.16, 5.7, 5.21 และ 6.2    อะไรคือ สิ่งเหล่านี้ ที่เปาโลได้กำชับทิโมธีให้สอน

- หนึ่ง   พระเยซูทรงเป็นผู้ช่วยให้รอดของคนทั้งปวง (4.10)

- สอง   ความรอดมาจากความเชื่อและศรัทธา (4.3, 10)

- สาม   ชีวิตแห่งความเชื่อแสดงออกมาเป็นความชอบธรรม (4.7-8, 6.6, 11)

              และการกระทำที่ดี (5.10, 25; 6.18)

- สุดท้าย  ชีวิตที่ชอบธรรมจะมีความรักเป็นลักษณะเด่น (4.12, 6.11)

 

นี่คือ ‘ คำสอนที่สมกับทางของพระเจ้า ‘  ที่เปาโลหมายถึง (6.3)