1.
เบื้องหลังการเขียน
1.1 ผู้เขียน เปาโลเป็นผู้เขียนจดหมายฉบับนี้ (ข้อ 1)
1.2
จุดประสงค์ ขณะที่เปาโลติดคุก ทิโมธี มาระโก
เอปาฟรัส ลูกา และโอเนสิมัส ก็อยู่กับท่านด้วย โอเนสิมัสผู้นี้เป็นทาสของฟิเลโมน
โอเนสิมัสได้ขโมยเงินและสิ่งของจากฟิเลโมน หลบหนีมาที่กรุงโรม และได้มาพบกับเปาโล
และได้ต้อนรับพระเยซูจากการประกาศของเปาโล จากนั้นได้อยู่ร่วมรับใช้กับเปาโล (ข้อ
10) เปาโลช่วยโอเนสิมัสให้มั่นใจว่าการวิ่งหนีจากปัญหาไม่อาจแก้ปัญหา
และโน้มน้าวโอเนสิมัสให้กลับไปหานายต่อมาเมื่อเปาโลได้ส่งทีคิกัสให้นำจดหมายไปยังเมืองโคโลสีและเอเฟซัส ท่านก็ได้ส่งโอเนสิมัสชาวเมืองโคโลสีกลับไปหาฟิเลโมนนายของเขา ซึ่งเป็นคนร่ำรวยในเมืองโคโลสี
มีบ้านหลังใหญ่ที่คริสตจักรโคโลสีใช้เป็นสถานนมัสการพระเจ้า มีข้าทาสมากมาย
(ทาสมีอยู่ทั่วไปในจักรวรรดิโรมัน และคริสเตียนบางคนมีทาส)
เปาโลไม่ได้ติเตียนขนบธรรมเนียมเกี่ยวกับทาสในจดหมายของท่าน
แต่ได้กล่าวข้อความรุนแรงชนิดถอนรากถอนโคน โดยเรียกทาสคนนี้ว่า
เป็นพี่น้องในพระคริสต์ของฟิเลโมน ฟิเลโมนผู้นี้คงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเปาโล
เนื่องจากท่านได้รับเชื่อผ่านการประกาศของเปาโล (ข้อ 19)
ส่วนเปาโลก็ถือฟิเลโมนเป็นเหมือนเพื่อนสนิท
จึงได้เขียนจดหมายไปขอร้องฟิเลโมนให้รับโอเนสิมัสกลับคืนโดยไม่ใช้สิทธิอำนาจของนายกับทาส
(ปกติทาสที่หลบหนีจากนายอาจถูกลงโทษถึงตาย) แต่ขอร้องให้รับโอเนสิมัสไว้ประหนึ่งพี่น้องในพระคริสต์
และหากโอเนสิมัสได้ทำความเสียหายประการใด เปาโลยินดีเป็นผู้ชดใช้ให้
1.3
ผู้รับ ผู้รับจดหมายคือฟิเลโมนและคริสตจักรโคโลสี
(ข้อ 2)
1.4 เวลาที่เขียน เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขณะที่ท่านติดคุกที่กรุงโรม
ประมาณปี ค.ศ.60-61 ขณะนั้นเอปาฟรัสก็ติดคุกอยู่ด้วย
(ฟม 23)
1.5
ลักษณะพิเศษ
1. จดหมายฉบับนี้เป็นคำสอนเกี่ยวกับเรื่องทาสในพระคัมภีร์ใหม่ เป็นการสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ใหม่ที่นายกับทาสได้มาเป็นพี่น้องกันในพระคริสต์
2.
เป็นจดหมายฉบับเดียวที่ไม่มีคำสอนเกี่ยวกับหลักข้อเชื่อ
แต่จดหมายฉบับนี้ได้แสดงให้เราเห็นถึง ความพยายาม ความรัก ความอ่อนโยน
และการรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบาในเรื่องที่เป็นปัญหาหนัก
3.
เป็นจดหมายที่เป็นส่วนตัวมาก เป็นแนวปฏิบัติต่อปัญหาที่คล้ายๆกันในคริสตจักร
4.
จะเห็นว่าเปาโลขึ้นต้นจดหมายถึงหลายคน รวมทั้งคริสตจักรโคโลสีด้วย
ซึ่งอาจต้องการให้พี่น้องหลายคนช่วยกันหนุนใจฟิเลโมนที่จะทำตามคำขอร้องของเปาโล
5.
เปาโลได้สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อของฟิเลโมนที่ได้เปิดบ้านเพื่อเป็นสถานนมัสการพระเจ้า
ซึ่งเป็นตัวอย่างให้กับเราที่จะเปิดตัวเอง
เปิดบ้านต้อนรับผู้อื่นเพื่อการสามัคคีธรรมและเพื่องานของพระเจ้า
2. โครงเรื่องของพระธรรมฟิเลโมน
1.
คำทักทาย ข้อ
1-3
2.
คำขอบคุณและคำอธิษฐาน ข้อ
4-7
3.
เปาโลขอร้องเพื่อโอเนสิมัส ข้อ
8-21
4.
คำทักทายและคำอวยพร ข้อ
22-25
3. บทสรุป
โลกนี้ชอบเตือนให้เรารำลึกว่า
ให้อภัยและลืมเสีย แต่ ตามหลักพระคัมภีร์คือ
ให้เราให้อภัยและต้อนรับ ไม่ว่าพี่น้องของเราจะกลับใจสำนึกผิดหรือไม่ก็ตาม
เราก็ต้องให้อภัยเขา (เอเฟซัส 4.32) แต่ถ้าเมื่อเขากลับใจแล้ว
เราต้องไปไกลกว่าการให้อภัยเสียอีก คือ
เราต้องยอมรับเขากลับมาและไม่เรียกร้องให้เขาชดใช้หนี้ของเขาด้วย
ในจดหมายฉบับนี้เราเห็นความรักของเปาโล
เราจึงต้องทำตามแบบอย่างของเปาโล มีคนมากมายพบว่า
การรักคริสเตียนซึ่งเราไม่รู้จักนั้นเป็นเรื่องง่าย
แต่การรักคริสเตียนที่เป็นเพื่อนร่วมงานหรือคนงานของเรานั้นเป็นเรื่องที่ยากกว่า
และยากยิ่งขึ้นไปอีกที่จะรักคนที่หลอกลวงเราหรือขโมยเงินของเราไป และนี่เป็นการทดสอบความรักของเราอย่างแท้จริง
เมื่อเราถูกขอร้องให้รับคนเหล่านั้นเข้าทำงานเหมือนเดิมเมื่อเขาสารภาพผิดแล้ว การให้อภัยคริสเตียนที่คดโกงคนอื่นเป็นเรื่องหนึ่ง
แต่ถ้าเราเองเป็นคนที่ถูกคดโกงก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เราจะผ่านการทดสอบในเรื่องความรักนี้ได้หรือไม่
4 7
แบ่งปัน
|
8 21
เพราะเห็นแก่
|
22
ให้การต้อนรับด้วย
|
ค ว า ม รั ก
|
||
กับธรรมิกชน
ทุกคน
|
จงยอมรับพี่น้อง
ที่กลับใจแล้ว
|
แก่ผู้รับใช้
ของพระเจ้า
|
No comments:
Post a Comment