พระธรรมโคโลสี

1.  เบื้องหลังการเขียน

      1.1  ผู้เขียน  ขณะที่เปาโลออกไปประกาศในแคว้นเอเชีย ท่านอาศัยอยู่ที่เมืองเอเฟซัสนานเกือบ 3 ปี แต่ยังไม่เคยเดินทางไปโคโลสี ผู้ร่วมงานของเปาโลที่ชื่อเอปาฟรัสเป็นผู้ก่อตั้งคริสตจักรโคโลสี (1.7) เอปาฟรัสได้เล่าเรื่อที่เกิดขึ้นในคริสตจักรโคโลสีให้เปาโลฟัง (1.7-8) ซึ่งมีทั้งเรื่องดีและเรื่องที่เป็นปัญหา เปาโลจึงเขียนจดหมายโคโลสีฉบับนี้

       1.2  จุดประสงค์   มีคำสอนเท็จกำลังแพร่เข้ามาในคริสตจักร คำสอนเหล่านี้มาในรูปแบบของคำชักชวนที่น่าฟัง (2.4) และหลักปรัชญาต่างๆ (2.8) ปัญหาก็คือการผสมผสานหลักปรัชญาและศาสนาอื่นๆของคนไม่เชื่อพระเจ้า หลักปรัชญาของกรีกเข้ากับหลักสัจธรรมของคริสเตียน  และต่อมากลายเป็นคำสอนเท็จของพวกนอสติคซึ่งไม่ยอมรับว่าพระเยซูทรงเป็นพระเจ้า เปาโลจึงเน้นย้ำถึงความเป็นพระเจ้าของพระเยซูคริสต์  ยังมีพวกที่สอนว่าพระเจ้าอยู่ห่างไกล การที่จะเข้าถึงพระเจ้าได้นั้นจะต้องผ่านทางทูตสวรรค์และการนมัสการทูตสวรรค์ตามลำดับชั้น (2.18)  ทั้งพวกที่ยึดมั่นในกฏเกณฑ์ธรรมบัญญัติต่างๆ เรื่องวันเวลา ฤดู เคร่งครัดในข้อห้ามเกี่ยวกับการกินการดื่ม ซึ่งทำให้ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นคนมีปัญญาและความถ่อมใจ บางพวกยอมทรมานกาย

ในการต่อสู้กับคำสอนเท็จเหล่านี้ เปาโลใช้การเน้นให้ชาวโคโลสีเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของพระเยซูคริสต์ เพราะผู้ใดก็ตามที่รู้จักและเข้าใจความยิ่งใหญ่และความสมบูรณ์ของพระเยซูคริสต์แล้วก็จะไม่หลงไปตาม

       1.3  ผู้รับ  เปาโลเขียนจดหมายนี้ถึงคริสเตียนชาวโคโลสี (1.2) เมืองโคโลสีตั้งอยู่ในแคว้นฟรีเจีย บนฝั่งแม่น้ำลีโคสในเอเชียน้อย(ประเทศตุรกีในปัจจุบัน) ห่างจากเอเฟซัสประมาณ 175 กม. โคโลสีแปลว่า ใหญ่   ความมั่งคั่งของเมืองนี้สืบเนื่องมาจากการทอผ้า เพราะเสื้อผ้าในสมัยนั้นราคาแพงมาก

       1.4  เวลาที่เขียน   เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขณะที่ท่านติดคุกที่กรุงโรม ประมาณปี ค.ศ.60-61 ขณะนั้น

เอปาฟรัสก็ติดคุกอยู่ด้วย (ฟม 23)

       1.5  ลักษณะพิเศษ  การสอนผิดที่เมืองโคโลสีนั้นดูเหมือนว่าจะเป็นการปนเปผสมผสานระหว่างเรื่องของวิญญาณ , ธรรมบัญญัติของพวกยิว และความลึกลับของปรัชญาบางอย่าง ข้อความสำคัญที่แสดงให้เห็นถึงปัญหานี้มีปรากฏใน 2.8-23 ซึ่งกล่าวถึงปัญหาหลายประเด็นด้วยกัน มีทั้งการนมัสการทูตสวรรค์ การถือธรรมเนียมปฏิบัติ และลักษณะบางอย่างของพวกนอสติค (นอสติค สอนว่าวิญญาณเป็นเรื่องที่ดี วัตถุทั้งหมดเป็นเรื่องของความชั่วร้าย ดังนั้นหากพระเยซูรับสภาพมีร่างกายของมนุษย์ในโลก พระองค์ก็ไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์สมบูรณ์) เปาโลสอนชาวโคโลสีว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องรับสิ่งหนึ่งสิ่งใดจากเรื่องเหล่านี้เลย สิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือพระเยซูเท่านั้น เพราะการต้องชี้แจงเรื่องเหล่านี้ จดหมายจึงมีลักษณะค่อนไปทางหลักปรัชญามากกว่าจดหมายฉบับอื่นๆ

2.  โครงเรื่องของพระธรรมโคโลสี

                1. คำนำ   (บทที่ 1.1-14)

                                1.1 คำทักทาย                                                                         บทที่ 1.1-2

                                1.2 คำขอบคุณ                                                                        บทที่ 1.3-8

                                1.3 คำอธิษฐาน                                                                       บทที่ 1.9-14

                2. ความยิ่งใหญ่สูงสุดของพระเยซูคริสต์                                              บทที่ 1.15-23

                3. การอุทิศทำงานของเปาโลเพื่อคริสตจักร  (บทที่ 1.24-2.7)

                                3.1 เป็นผู้รับใช้เพราะเห็นแก่คริสตจักร                                  บทที่ 1.24-29

                                3.2 ความห่วงใยต่อชีวิตฝ่ายวิญญาณของผู้อ่าน                    บทที่ 2.1-7

                4. อิสระจากกฏเกณฑ์ของมนุษย์โดยชีวิตในพระคริสต์ (บทที่ 2.8-23)

                                4.1 เตือนให้ระวังครูสอนเท็จ                                                 บทที่ 2.8-15

                                4.2 วิงวอนให้ปฏิเสธครูสอนเท็จ                                          บทที่ 2.16-19

                                4.3 ลักษณะของคำสอนเท็จ                                                   บทที่ 2.20-23

                5. กฏแห่งการดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์ (บทที่ 3.1-4.6)

                                5.1 ชีวิตเก่าและชีวิตใหม่                                                      บทที่ 3.1-17

                                5.2 กฏเกณฑ์สำหรับครอบครัวคริสเตียน                             บทที่ 3.18-4.1

                                5.3 คำแนะนำอื่นๆ                                                                 บทที่ 4.2-6

                6. คำทักทาย  (บทที่ 4.7-18)

3.  บทสรุป

            จดหมายของเปาโลที่เขียนไปยังชาวโคโลสีสามารถอธิบายได้ว่า มีคนกลุ่มหนึ่งหาทางที่จะเติบโตฝ่ายวิญญาณด้วยวิธีการ แบบกลับด้านนอกเข้าสู่ด้านใน ซึ่งเป็นการพยายามจะใช้กฏเกณฑ์ภายนอกต่างๆมาควบคุมความปรารถนาในใจ พยายามที่จะบังคับฝ่ายเนื้อหนังโดยการใช้ร่างกายเป็นเครื่องมือ เป็นการพยายามเอาชนะตัวเองโดยอาศัยความพยายามของตน ซึ่งเป็นวิธีการปฏิบัติของศาสนาอื่นๆเป็นส่วนใหญ่  เปาโลจึงกล่าวหาครูสอนเท็จว่าใช้ หลักธรรมและคำสอนของมนุษย์ (2.8-20) และแนวคำสอนผิดนี้ได้คืบคลานเข้าสู่คริสตจักรโคโลสี

                ในพระธรรมโคโลสี เปาโลเน้นเรื่องการที่เราตายพร้อมกับพระคริสต์  เราจะมีชัยชนะในชีวิตด้วยการตรึงตัวเก่าของเราไว้กับพระคริสต์ก่อน  แล้วเราจึงจะเป็นอิสระจากความบาป  จากซาตาน และจากการที่ถือเอาตนเองเป็นศูนย์กลางได้  เราจะดำเนินชีวิตใหม่โดยไม่มีตัวเก่ามารบกวน

                คริสเตียนที่ไม่เข้าใจในความจริงนี้มักจะตกเป็นเหยื่อกับคำสอนที่ผิดไปจากพระคัมภีร์ และจากการนำเสนอของพวกลัทธิเทียมเท็จ ซึ่งดูเหมือนคล้ายกัน แต่หลักใหญ่ผิดไปจากหลักข้อเชื่อในพระคัมภีร์  คริสเตียนจึงควรหมั่นศึกษาพระคำของพระเจ้า เพื่อจะไม่ถูกล่อลวงให้หลงไป